اصلاح شیمیایی جلبک قهوهای سارگاسم گلوسیسنس به منظور جذب زیستی توریم از محلولهای آبی
Authors
Abstract:
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر اصلاح شیمیایی سطح جاذب بر میزان جذب توریم به وسیلهی جلبک قهوهای سارگاسم گلوسیسنس در یک سیستم ناپیوسته بود. برای این کار نتایج حاصل برای سه نوع جلبک- خام، اصلاح شده با دیاتیلنتریآمین و گلوتارآلدیید مقایسه شدند. همچنین، سایر خواص مورد نیاز برای طراحی فرایند جذب توریم از قبیل pH بهینه، سینتیک جذب، ایزوترم جذب، تأثیر میزان جاذب بر ظرفیت جذب آنها و تعداد مرحلههای بازیابی به منظور استفادهی مجدد از جاذب در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشهای جذب زیستی نشان داد که جلبک اصلاح شده با گلوتارآلدیید %10 ظرفیت جذب بالاتری از دو جاذب دیگر دارد. نتایج آزمایشگاهی همچنین نشان داد که pH بهینهی جذب برابر 5/3 و زمان تعادل جذب برابر 6 ساعت است. برازش دادههای تجربی سرعت جذب با مدلهای موجود نشان داد که سینتیک جذب با نتایج حاصل از مدل شبه مرتبهی دوم مطابقت بیشتری دارد. برازش دادههای تعادلی جذب با همدماهای تعادلی دوپارامتری لانگمویر و فروندلیچ و همدمای تعادلی سهپارامتری ردلیش- پترسون نشان داد که مدل ردلیش- پترسون از برازش بهتری با دادههای تجربی برخوردار است. همچنین بیشینهی ظرفیت جذب جلبک سارگاسم گلوسیسنس برای توریم از مدل لانگمویر برابر 52/151 میلیگرم بر گرم به دست آمد. بازیابی جاذب به وسیلهی محلول 1 مولار هیدروکلریک اسید به منظور استفادهی مجدد از آن نشان داد که ظرفیت جذب جاذب برای توریم از 15/89 در مرحلهی اول به 02/70 میلیگرم بر گرم جاذب در مرحلهی پنجم کاهش یافت.
similar resources
بررسی جذب زیستی توریم از محلولهای آبی توسط جلبک قهوهای سیستوسیرا اندیکای اصلاح شده به روش زانتاسیون
توانایی جلبک سیستوسیرا اندیکای اصلاح شده به روش زانتاسیون، در جذب زیستی یونهای توریم (IV) از محلولهای آبی در روش ناپیوسته بررسی شد. اثر سه متغیر مستقل فرایند شامل pH (2-6)، غلظت اولیهی یون فلزی (1-mg L 50 تا 1-mg L 250) و مقدار جاذب (0.5 g L-1تا 2.5 g L-1) با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) براساس طرح مرکب مرکزی (CCD) مورد ارزیابی قرار گرفت. ...
full textجذب زیستی یون کادمیم از محلولهای آبی توسط جلبک لائورنسیا پاپیلوسا
از بین بردن فلزات سنگین و سمی یکی از زمینه های گسترده در تحقیقات بیوتکنولوژی می باشد. یکی از این فلزات کادمیم است که بعد از جیوه دومین عنصر سمی قلمداد می شود. روشهای متنوعی برای از بین بردن کادمیم وجود دارد که یکی از آنها، روش جذب سطحی توسط زیست توده هایی نظیر جلبک ها می باشد. در این پروژه، جذب زیستی یون فلزی کادمیم (ii) از محلولهای آبی توسط جلبک لائورنسیا پاپیلوسا در دسته ای از آزمایشات مورد ب...
جذب زیستی یونهای کادمیم از محلولهای آبی با استفاده از بیومس ساکارومایسس سرویسیه
در این مطالعه، جذب زیستی یونهای کادمیم از پسابهای صنعتی توسط مخمر ساکارومایسس سرویسیه مورد بررسی قرار گرفت. برای افزایش میزان جذب در این مطالعه یک آمادهسازی اولیه توسط محلول اتانول 70 درصد بر روی سلولهای مخمر انجام شد که موجب افزایش میزان جذب توسط این سلولها گردید. مقادیر 5، 37/5 میلیگرم بر لیتر و 0/1 گرم بر لیتر برای pH، غلظت اولیه کادمیم و غلظت بیومس، به عنوان شرایط بهینه در میز...
full textجذب زیستی کادمیم از محلولهای آبی بهوسیله جلبک قهوهای فوکوس سراتوس: خواص سطح جلبک و مکانیسم جذب
full text
جذب سطحی فلزهای کادمیوم و سرب از محلولهای آبی به وسیله بیومس جلبک قهوه ای سیستوسرا ایندیکا
در این تحقیق به بررسی جذب کاتیونهای کادمیوم و سرب از محلول آبی توسط جلبک قهوه ای به نام سیستوسرا ایندیکا پرداخته شده است. توانایی جذب این جلبک به مقداری زیادی تحت تأثیر pH محلول قرار دارد، یعنی با افزایش میزان pH محلول، مقدار جذب هر دو فلز به وسیله جلبک افزایش یافته است. مناسب ترین pH برای جذب زیستی این فلزات بین 6 تا 7 بوده است. بیشترین جذب برای یون Cd(II) در مقادیر جذب 1 گرم و 5/2 گرم به ترت...
full textجذب مس از محلولهای آبی با پسماند چای اصلاح شده با نانو ذرات مگنتیت
آلودگی آب و خاک به فلزات سنگین تهدیدی جدی برای محیط زیست و سلامت بشر است. یافتن روشی مؤثر برای پالایش این فلزات از آب اهمیت فراوانی دارد. هدف از انجام این پژوهش امکانیابی اصلاح پسماندهای چای با نانو ذرات مگنتیت و بررسی کارایی آن برای حذف فلز مس از محلولهای آبی بود. به این منظور جاذب طبیعی از پسماند چای تولید و با نانو ذرات مگنتیت اصلاح گردید. ویژگیهای جاذب با استفاده از SEMو طیف سنجی مادون ق...
full textMy Resources
Journal title
volume 72 issue 2
pages 20- 28
publication date 2015-08-23
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023